για το 1ο στάδιο ; η εκμάθηση διαχείρισης του χρόνου είναι δεξιότητα που αφορά το σύνολο των ανθρώπων και οδηγεί στην επιτυχία στην απασχόληση, συνεπώς στην επίτευξη της ανεξαρτησίας και κατ επέκταση στην βελτίωση ποιότητας ζωής. Τα άτομα με ήπια νοητική αναπηρία έχουν ανάγκη για εξωτερική καθοδήγηση λόγω έλλειψης αυτορρύθμισης , αντιμετωπίζουν γνωστικούς περιορισμούς στην μνήμη εργασίας ή αφηρημένων εννοιών σχετικά με τον χρόνο. Η σταδιακή κατάκτηση του χρόνου ξεκινά από την προσχολική ηλικία οργανώνοντας την καθημερινή ρουτίνα μέσα στην οικογένεια, δηλαδή από το τί ώρα πρέπει να σηκωθώ για το σχολείο, πόση ώρα θα διαρκέσει το πρωινό μου, πόσο χρόνο θέλω για να ντυθώ και πόσο χρόνο για να φτάσω στο σχολείο. Ο έγκαιρος προγραμματισμός οδηγεί στην αποφυγή άγχους και απογοήτευσης. Η ρουτίνα συνεχίζεται και στο σχολείο με το ημερολόγιο, με οπτικοποιημένο υλικό, με δραστηριότητες όπου μαθαίνουν την έννοια του πριν και το μετά, αφήγηση ιστοριών με λέξεις όπως “στην αρχή , μετα, στο τέλος”, περιμένω την σειρά μου είτε για την συμμετοχή μου σε κάποιο παιχνίδι είτε για να πλύνω τα χέρια μου, με επίτευξη συμφωνίας μεταξύ εκπαιδευτικού και μαθητή για κάποιο συνθηματικό ήχο ή λέξη που θα σηματοδοτεί την έναρξη και λήξη μιας δραστηριότητας κ.ά. Τα ίδια ισχύουν και για τις εξωσχολικές δραστηριότητες. Ενδεδειγμένες πρακτικές επίσης αποτελούν οι εικονογραφημενες ή ηχογραφημένες οδηγίες, η χρήση ρολογιού , η χρήση κλεψύδρας ο χρονοδιακόπτης αντίστροφης μέτρησης και το χρονόμετρο. Στην προσπάθεια λοιπόν αυτής της κατάκτησης του χρόνου βοηθά επίσης και το να θέτουν διαχειρίσιμους βραχυπρόθεσμους στόχους, για την εξισορρόπηση των απαιτήσεων της καθημερινής ζωής, όπως επίσης αναγκαία είναι και η θετική ενίσχυση σε κάθε βήμα που κατακτιέται για την τόνωση της αυτοπεποίθησης.
